for the animals

Soğuk bir gece bir çok toplama kampından birinin duvarından tırmandık. Duvarın arkasında bir mezbaha ve içinde hayvanların tutulduğu bir çok kapalı bölme var. Birkaç adım, kapıda azıcık zaman harcıyoruz ve işte o kapalı bölmelerden birinin içindeyiz: Leş gibi bir koku, kanatları kırık pislenmiş kuşlar; ölüler arasında yaşayanlar, yaşayanlar arasında ise ölüler. Keder, öfke ve çaresizlik hissi. Dördünü yanımıza alıyoruz. Diğerleri geride kalıyor. Dördü şu an güvende, çimler üzerinde koşacaklar, teniz havanın tadına varacaklar ve hiç kimse boğazlarını kesmeyecek onların.

Dört tanesini kurtardık, diğerleri orada kaldı.

(dále…)

Ailesi koyun besleyen bir adam tarafından ulaşıldı bana , aile yeni doğan kuzulardan bazılarını et olmaları için satacak diğerlerini de öldürecekti, öyle söylemişlerdi. Adam onlara bunu yapmamaları için yalvardı…ama nafile. Altı kuzu öldü, bir kuzunun kaderi ise belli değildi.

Adam bu yüzden ailesinin kararına rağmen kuzuları kurtarmaya karar verdi.

Bana yazdı ve yardım istedi.

Bir gece öldürülmeleri kesin olan 7 kuzuyu aldık ve onları yeni yuvalarına götürdük.

(dále…)

Derin ve uzun süreli değişimlerin kuvvet kullanarak başarılabileceğini sanmıyorum, ister yasalara karşı olsun, isterse yasalardan yana. O kadar tankımız, balistik füzemiz yok, dünyadaki devletleri yozlaştıracak bir paramız yok. Amaçlar araçları meşrulaştırmıyor; araçlar sonu değiştirirse ne olacak?

Eğer inandığım bir şey varsa, parçası olduğum kültürü değiştirebileceğimize inanıyorum, ve eğer bunu değiştirebilirsek gerisi gelecek. Politika, ekonomi, toplum.

(dále…)

Bir keresinde arkadaşımla beraber bir fareyi yakaladığımızı hatırlıyorum. Bowling oynadığımız yerin çatısına çıkardık fareyi (çocukken sürekli o çatıda oynardık), kuyruğuna ip bağladık ve onunla oynadık. Kaçmaya çalışınca az da olsa izin veriyorduk, sonra yavaşça geriye çekiyorduk, ya da ipe bastırıp hayatı için mücadele etmesini keyifle izliyorduk.

(dále…)

2010 yılı Ekim ve Kasım aylarında bir kaç arkadaşla beraber Çek Cumhuriyeti tarafından sahiplenilen topraklardaki kürk çiftliklerini ziyaret ettik. Cehenneme 2006 ve 2007 yıllarında gitmiştim, şimdi farklı hayvanları aynı kafeslerde, aynı kaderi beklerken görüyordum. Besle ve öldür. Bir deri bir kemik kalmış cesedi at gitsin ya da bırak birisi yesin, geri kalanın da kanı iyice akıtılsın ve satışa çıkarılsın.

(dále…)

Herşeye alıştığımızı söylüyorlar. Zaman içinde bütün korkuların daha az korkutucu, bütün acıların daha az acı verici olduğunu söylüyorlar. Ama hayvanların yaşamları ve ölümlerinden para kazanan adi iş hayatı artık beni daha fazla hasta ediyor. Bir çiftlikten ya da yoldan döndüğümde, bilgisayar başına oturup bir kaç saat içerisinde fotoğraf ve videoları yüklüyorum. Genellikle bir sefer yetiyor. Bugün, haftalar sürebilir. Uyanıyorum, odada yürüyorum; her seferinde yeniden baktığım fotoğraflar var. Tekrar tekrar bakıyorum onlara. Herşey ölü. Kurtarmayı başarabildiğimiz bir kaç hayvan var sadece. Onlara o çalınmış yaşamlarını geri verebileceğimiz.

(dále…)

Şahsen bir çok kürk çiftliğine, büyük baş hayvan yetiştirme çiftliklerine, kümes hayvanları çiftliklerine, domuz ahıllarına yasa dışı şekilde girdim ve bütün bu olup bitenlerin gerçek olduğuna hala şaşırıyorum.

(dále…)